"να ζεις να αγαπας και να μαθαινεις"

καλησπερα,καλησπερα... θελω να γραψω αυτο: "Οταν γελάς, κινδυνεύεις να περάσεις για χαζός". Και τι με αυτο? Οι χαζοί διασκεδάζουν πολύ.
"Όταν κλαις, κινδυνεύεις να περάσεις για συναισθηματικός". Και βέβαια είμαι συναισθηματικός. Μ αρέσει. Τα δάκρυα βοηθάνε.
"Οταν ανοίγεσαι στον άλλο, κινδυνεύεις να μπλεχτείς". Ποιος λέει ότι το μπλέξιμο είναι κίνδυνος? Εγώ θέλω να μπλεχτώ.
"Οταν εκδηλώνεις τα συναισθήματα σου, κινδυνεύεις να δείξεις τον πραγματικό ευατό σου". Και τι άλλο έχω να δείξω?
"Οταν εκθέτεις τις ιδέες και να όνειρά σου μπροστά στους άλλους, κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς αφελής". Α, με εχουν χαρακτηρίσει πολύ χειρότερα απο αυτό.
"Οταν αγαπάς, κινδυνεύεις να μη στο ανταποδώσουν". Δεν αγαπώ για να μου το ανταποδώσουν.
"Οταν ζεις, κινδυνεύεις να πεθάνεις"/ Είμαι έτοιμος γι αυτό. Μην τολμήσετε να χύσετε ούτε ένα δάκρυ, αν μάθετε οτι ο Μπουσκάλια τινάχτηκε στον αέρα ή έμεινε στον τόπο. Το έκανε με ενθουσιασμό.
"Οταν ελπίζεις,κινδυνεύεις να απογοητευτείς κι όταν δοκιμάζεις κινδυνεύεις να αποτύχεις". Ναι, αλλά πρέπει να ρισκάρεις,γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη ζωή σου είναι να μη ρισκάρεις τίποτε.
Ο άνθρωπος που δε ρισκάρει τίποτε, δεν κάνει τίποτε, δεν έχει τίποτε, δεν είναι τιποτε και γίνεται ένα τίποτε. Μπορεί να αποφεύγει τον πόνο και τη λύπη, όμως δεν μπορεί να μάθει και να νιώσει και να αλλάξει και να αναπτυχθεί και να αγαπήσει και να ζήσει. Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει είναι πραγματικά ελεύθερος! Δοκιμάστε και θα δείτε.....
ντορεμι

Στον μπαμπά μου..

Είμαι μια σκέψη που έχει πόδια
είμαι ένα λάθος χωρίς φωνή
είμαι μια αλήθεια απ' τα υπόγεια
που τα 'χει κλέψει η σιωπή.

Είμαι ένα όνειρο σακατεμένο
της κάθε μέρας υποταγή
είμαι συναίσθημα που περιμένω
σε λάθος στάση λάθος στιγμή.

Μέσα απ' τα υπόγεια κι απ' τη σιωπή
χωρίς κατεύθυνση μα, απετώ σιωπή.

Είμαι όλα εκείνα που αποφεύγω
και άλλα τόσα που έχω σκεφτεί
είμαι το πείραμα που περιμένω
να προσπεράσει και να χαθεί.

Μέσα απ' τα υπόγεια κι απ' τη σιωπή
χωρίς κατεύθυνση μα, απετώ σιωπή.

[Υπόγεια ρεύματα: "Είμαι μια σκέψη"]

Είναι τόσο άσχημο όταν νιώθεις πως έχεις απογοητεύσει αυτούς που πραγματικά είναι δίπλα σου, αλλά και τόσο άδικο να μην μπορουν να δεχτούν τα λάθη σου! Το ξέρω πως κάποια μέρα όλα θα είναι εντάξει ξανά και πως όταν θα θυμώμαστε αυτό το σκηνικό θα γελάμε... Αλλά τώρα επειδή κανείς μας δεν είναι σε καλή ψυχολογική κατάσταση για να δει το "όμορφο" μέλλον..θέλω να σου πω πως από τα λάθη μαθαίνουμε και γινόμαστε καλύτεροι! Πήρα το μάθημα μου, έφαγα γερό χαστούκι μην νομίζεις! Έπεσα αλλά θα σηκωθώ ξανά και θα σταθώ στα πόδια μου.. Δεν είναι εύκολο μετά από κάτι τέτοιο αλλά επιβάλλεται! Σ'αγαπάω πάρα πολύ ο,τι και να λες γιατί ξέρω πως πάντα θα νοιάζεσαι για μένα! Κανένας δεν είναι τέλειος! Έχε στο μυαλό σου μόνο αυτό μήπως και με καταλάβεις! Υπήρξες κι εσύ στην ηλικία μου έτσι δεν είναι μπαμπά;

Μικρό ξωτικό..

Γεια χαρά..!

Θέλω ν' ακούσω
ένα παράξενο τραγούδι που να λέει
για ένα αυτοκίνητο ανοιχτό στην παραλία
για μία βόλτα με μια παρέα
που δε χρειάζεται κανείς τους να μιλάει
μονάχα ο καθένας να κοιτάει όπου γουστάρει
ένα σκυλί, ενα ζευγάρι
τις μηχανές που ξεκινάνα πριν ανάψει το φανάρι.

Τα παραμύθια δεν είν' αλήθεια
αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέμματα, δεν είναι ψέμματα
όπως αυτά που αραδειάζεις κύριε Megaman.
Αυτοί μασάνε τα διαμάντια
και φτύνουνε γυαλιά, κύριε Megaman
αυτό είναι τρέλλα.
Αυτοί μασάνε τα διαμάντια, και φτύνουνε γυαλιά
αυτό είναι τρέλλα.

Αυτοί μπερδεύουνε τη βία με τη δύναμη
την αλητεία με τη μιζέρια.
Αυτοί μπερδεύουνε τη βία με τη δύναμη
αυτό είναι τρέλλα.

Τα παραμύθια δεν είν' αλήθεια
αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέμματα.

Θέλω ν' ακούσω
ένα παράξενο τραγούδι που να λέει
για ένα αυτοκίνητο ανοιχτό στην παραλία
για μία βόλτα με μια παρέα
που δε χρειάζεται κανείς τους να μιλάει
μονάχα ο καθένας να κοιτάει όπου γουστάρει
στον ουρανό...
τις μηχανές που ξεκινάνα πριν ανάψει το φανάρι...

[Ξύλινα σπαθιά: “Ένα παράξενο τραγούδι”]

Τα παραμύθια δεν είναι αλήθεια αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέμματα! Πόσο σωστός είναι αυτός ο στίχος? Και πόσα ψέμματα μας αραδιάζουν καθημεριμενά? Τα παραμύθια μας πειράζουν ή όλου του είδους τα γεγονότα που διαπράττονται συνεχώς? Τουλάχιστον στην παιδική σου ηλικία δεν νιώθεις εγκλοβισμένος και απογοητευμένος με αυτά που συμβαίνουν γύρω σου και μπορείς εύκολα να ταυτιστείς με κάποιο παραμυθένιο κόσμο. Αλλά η ώρα πάει 4 και είναι αργά για άλλες συζητήσεις... Καλό ξημέρωμα και καλή αρχή!

2 φίλες. Ντορεμι και Μικρό ξωτικό!